Հյուսիսից Դերչիչեքով, հյուսիս-արևմուտքից՝ Աբարանով, արևմուտքից՝ Կարպիբասարով, հարավից՝ Գառնիբասարով, արևելքից՝ Գյոյչայով շրջապատված Գըրխբուլաղի մահալի անվանումը վերցված է՝ տարածքով հոսող Գըրխբուլաղ գետից։
1728 թվականի տեղեկագրում որպես Օսմանյան կայսրության՝ Իրավանի նահանգի Գըրխբուլաղի գավառ նշվող մահալը հետագայում ներառվել է Իրավանի խանության մեջ։ Գյոյչայի և Դերեչիչեքի մահալերից Արմաղանի լեռներով, իսկ Զանգիբասարի և Գառնիբասարի մահալներից Զանգիչայ գետով բաժանվող և մասամբ Իրավանը շրջապատող այս կարևոր մահալը գտնվում էր խանության կենտրոնում։ Գըրխբուլաղի մահալի 22 խոշոր գյուղերը Իրավանին մատակարարել էին ամենօրյա սպառման ապրանքներ։ Վարչական կենտրոնը Քանաքեռ գյուղն էր։
Քանի որ Գըրխբուլաղի մահալը գտնվում էր հյուսիսից Իրավան տանող գլխավոր ճանապարհների վրա, 1801, 1804, 1808 և 1827 թվականներին Ռուսական կայսրության զորքերի՝ Իրավանի բերդի վրա արշավանքների ժամանակ, մահալի գյուղերի մեծ մասն ավերվել է, իսկ ավելի ուշ՝ հայեր են բնակեցվել այնտեղ։ 1905 թվականին հայերի կողմից իրականացված ջարդերի ժամանակ, ամբողջությամբ կոտորվել է՝ Գյոզեջիկ, Իյնեդուզ, Գյուլլուջե, Գարաջաորեն, Գարագալա, Դամջըլը, Գույուլու, Գըզգալա, Գըզըլգալա գյուղերի բնակչությունը։ 1930 թվականին Գըրխբուլաղի մահալի տարածքում ստեղծվել է Էլլերի շրջանը։ 1948 թվականին այստեղից վերջին ադրբեջանական բնակչության տեղահանվելուց հետո, շրջանը վերանվանվել է Կոտայք։
