Արփա և Արազ գետերի միացման տարածքը ընդգրկող Սադլիի մահալը հյուսիսից սահմանակից էր Թալինի, արևելքից՝ Սարդարաբադի, հարավից՝ Դերեքենդ-Փարչենիսի մահալների, իսկ արևմուտքից՝ Կարսի փաշայության հետ։ Մահալի տարածքում, որը բաղկացած էր ընդամենը 9 գյուղից, ապրում էին միայն Սաադլի թուրքական ցեղի ներկայացուցիչները։ Այս մահալի կենտրոնը, որն իր տարածքով ամենափոքրն է Իրավանի խանության մեջ, համարվում էր Խեյրբեյլի բնակավայրը։

Ցարական Ռուսաստանի կողմից Իրավանի խանության գրավումից հետո, 1827 թ. Սաադլիի մահալը ներառվել է Իրավանի նահանգի Էջմիածնի գավառի մեջ։

1918-20 թվականներին մահալի վերջին թուրք բնակչությունը լքել է իր հայրենիքը։ Ազատված գյուղերում բնակեցվել են հայերը:

1930 թվականին Հայաստանի կառավարության որոշմամբ՝ Սաադլիի մահալի գյուղերը ընդգրկվել են Հոկտեմբերյանի շրջանի մեջ։